කාලය
විනාඩියෙන් විනාඩිය
තත්පරයෙන් තත්පරය
කාලය ගෙවී
යනු ඇත.
උදාවන හැම
තත්පරයක් විනාඩියක්
ගානේම,
අප පිවිසෙන්නේ,
අලුත් මොහොතක්
වෙත ය.
එබැවින් කාලය
හැම විටම
නව මං පෙතක්
වෙත පිවිසෙන්නට,
දොරටු හරිනු
ඇත.
ගුරුතුමනි,
බැමි පවුරු, වැට කඩොළු බිදලමින්, සාහිත්‍යය අඹරේ, සියොත් කැළක් මෙන් තටු සලමින්, නිදහසේ සරන්නට ඉඩ හසර සැලසූ, ගුරු පියාණෙනි , සාහිත්‍යයයේ සිසිල් පවන් රැල්ලේ, නියම පහස විදින අයුරු වටහා දෙන්නට ඔබ හැකි උපරිමයෙන් , උත්සුක වුණි. එලෙසින්ම තවත් සිසු කැළකගේ, නැණ පහන් දල්වන්නට, නිති ශක්තිය, ලැබේවා ! ගුරුතුමනි, ඔබ හට.
Comments
Post a Comment